حسین( ع) احیاگر اسلام ناب محمدی

برای شناخت کامل واقعه عبرت آموز عاشورا، علاوه بر فهم صحیح دین اسلام و امام حسین (ع)، لازم است، شناخت کاملی ازطرف مقابل امام نیز داشت. یزید، فرزند معاویه و نوه ابوسفیان است. ابوسفیان، سرسخت ترین مخالف پیامبر اسلام (ص) در دوره بعثت بوده است!! در دوره هجرت نیز او در جنگ های بدر و خندق با پیامبر اسلام (ص) جنگیده است!! ابوسفیان و فرزندش معاویه در جریان فتح مکه توسط سپاه پیامبر(ص) اعلام کردند، به دین اسلام گرویده اند.‌ انتخاب ابوبکر از سوی عده ای از مهاجران و انصار، یک روز پس از رحلت پیامبر اسلام در سقیفه بنی ساعده، آغاز انحراف از توصیه های پیامبر(ص) و نیز آغاز انحراف در حکمرانی اسلامی است. معاویه در سال ۴۱ هجری از سوی خلیفه دوم (عمر) به فرمانروایی شام منصوب شد. پس از درگذشت عمر، خلیفه سوم ( عثمان) نیز او را در فرمانروایی شام ابقا کرد، اما امام علی (ع) همان روز اول خلافت، معاویه را از فرمانروایی شام برکنار کردند، زیرا او را مسلمان واقعی نمی دانستند. معاویه، فرمان عزل را نپذیرفت و با لشکریانش از شام برای جنگ با امام علی (ع) به عراق آمد و جنگ خونین صفین بین مسلمانان در گرفت!! در طول خلافت بیش از چهار سال امام علی(ع)، معاویه خودسرانه و برخلاف نظر پیشوای مسلمانان با تطمیع و تهدید سران قبایل و سران سپاهیان، همچنان بر شام حکومت کرد. او با موقعیت، ثروت و قدرتی که طی سال ها حکومت بر شام کسب کرده بود، قتل عثمان را نیز به امام علی(ع) منتسب می کرد واینچنین بین مسلمانان تفرقه افکنی می کرد!! پس از شهادت امام علی (ع) و بیعت مردم عراق با فرزند ارشد آن حضرت (امام حسن)، معاویه بار دیگر خود و لشکریانش از شام عازم عراق شدند و اکثر بیعت کنندگان با امام حسن (ع) پا پس کشیدند و سست شدند!! امام حسن (ع) جنگ با معاویه را باعث خونریزی فراوان بین مسلمانان دانستند و با توجه به روحیه سست اکثر سپاهیان خود، صلح را بر جنگ ترجیح دادند و برای صلح با معاویه ابراز تمایل کردند. معاویه نیر با امضا و مهر یک صفحه کاغذ سفید اعلام کرد، هر چه حسن بن علی بنویسد را می پذیرد. امام حسن(ع) مفاد عهدنامه صلح را در کاغذ سفید امضای ارسالی از سوی معاویه نوشتند که در آن بر ضرورت پایبندی معاویه به کتاب خداوند، سنت پیامبر و خودداری از تعیین جانشین تاکید شده بود. معاویه به هیچ یک از مفاد عهدنامه عمل نکرد. او حدود ۱۹ سال حکومت کرد. در سال های پایانی عمرش در صدد موروثی کردن خلافت هم بر آمد و با تطمیع و تهدید افراد تاثیرگذار برای فرزند بدنام و نابکارش (یزید) از عده ای بیعت گرفت و اینچنین بدعت پشت بدعت در حکومت اسلامی را رقم زد!! معاویه برای خلافت یزید به مدینه هم سفر کرد، اما امام حسین (ع) او را سرزنش و به صراحت اعلام کردند، خلافت یزید برخلاف مسلمات دین اسلام و سنت پیامبر است و یزید حتی به ظواهر دین اسلام، پایبند نیست و به ارتکاب علنی هر آنچه گناه وخطاست، شهیر است.  در سال ۶۰ هجری، معاویه درگذشت و فرزند مفسدش( یزید)، خلیفه پدرخوانده و خودخوانده مسلمانان شد!! یزید نامه ای به فرمانروای مدینه نوشت واز اوخواست از حسین بن علی، عبدالله بن زبیر و عبدالله بن عمر برای او بیعت بگیرد و هر کدام نپذیرفتند را گردن زده و سر او را برای وی به شام بفرستد!! هیچ کدام از این سه آزاد مرد، ننگ بیعت با یزید را نپذیرفتند. امام حسین(ع) به فرمانروای‌مدینه اعلام کردند، من با فردی چون یزید بیعت نخواهم کرد. عبدالله بن زبیر هم از مدینه عازم مکه شد و مسلمانان را به مخالفت با خلافت یزید ترغیب کرد. عبدالله بن عمر هم گفت، اگر قرار بود خلافت اسلامی موروثی شود، من بعد از پدرم، خلیفه هستم واینچنین او هم ادعای خلافت کرد. یزید، سه سال و هشت ماه حکومت کرد و طی همین مدت کوتاه در سال ۶۱ هجری، قتل عام هولناک و اسارت جانسوز اهل بیت پیامبر اسلام (ص) را در کربلا رقم زد!! در سال ۶۳ هجری با هجوم به مدینه، دهها نفر از صحابه پیامبر(ص) و حافظان قرآن کریم را قتل عام کرد!! او برای ایجاد رعب و وحشت، هر اقدامی، هر چند وحشیانه را آزاد اعلام کرده بود!! طی این سه روز، جنایت هایی در مدینه توسط لشکریان یزید رخ داده که زبان و قلم از بیان آن شرم دارد. در سال ۶۴ هجری نیز برای جنگ با عبدالله بن زبیر به مکه حمله کرد!! پس از آن که جنگ به نفع یزید رقم خورد و عبدالله بن زبیر عقب نشینی کرد، او که گمان کرده بود، عبدالله بن زبیر درخانه کعبه پنهان شده، فرمان سنگ باران خانه خداوند را صادر و خانه امن الهی نیز به آتش کشیده شد!! حضرت سیدالشهدا (ع) با هدف احیای اسلام ناب محمدی، قیام کردند که دست کم، در دوران معاویه و یزید، از اساس پوچ و تهی شده بود!! امام حسین( ع) و 72 یار فداکار، الگوی همیشگی آزادگان، حق طلبان و عدالت طلبان پس از قیام جاودانه کربلا بوده اند.

محمد نادری