سید محمود دعایی؛ بزرگمردی که نظیر نداشت

انا لله و انا الیه راجعون

با نهایت تاسف و اندوه، روح بلند عالم بزرگوار، استاد اخلاق و سید جلیل القدر، حضرت حجت الاسلام و المسلمین سید محمود دعایی، 33 سال پس از رحلت و فقدان امام و مرادش – حضرت امام خمینی(ره) رهبر کبیر انقلاب اسلامی – و در سالروز قیام 15 خرداد 42 پس از 59 سال مجاهدت خستگی ناپذیر و ایثار و فداکاری در راه گسترش اسلام ناب محمدی (ص)، انقلاب شکوهمند اسلامی و سربلندی ایران عزیز از خاک به افلاک پرکشید و انبوهی از مسلمانان و ایرانیان، به خصوص مجاهدان راه حق و حقیقت و اهالی فرهنگ، سیاست، هنر و رسانه را داغدار و ماتم زده کرد. او بزرگمردی بی نظیر بود. اصیل، نجیب، جوانمرد، با وفا، با صفا، مهربان، متواضع، آزاده، پارسا، دریا دل، خیرخواه، دلسوز، دستگیر، مردمدار و دوست داشتنی.
هر آنچه همه خوبان داشتند را یکجا داشتند. برای بسیاری از جمله من، فقدان چنین شخصیت والا مقام و ارزشمندی حقیقتا جانسوز و جانکاه است. او بهانه مسلمانی ما بود و براستی که غم فراقش در باورم نمی گنجد. مقام سفارت، شش دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی و 42 سال سرپرستی موسسه اطلاعات، اندکی بر روحیه مردمداری و ساده زیستی او تاثیر نگذاشت. وی برای خود، هیچ نخواست و از بیت المال هیچ نگرفت. زندگی ساده و زاهدانه ای داشت. با مختصر ارثیه والدین و شهریه رهبری، زندگی را حتی گاهی با سختی گذراند. آقای دعایی اما سعادت، سرافرازی، رفاه و ثروتمندی همه ایرانیان و همه انسان ها را آرزو داشت. در خدمت به هموطنان، به خصوص گرفتاران و بی کسان و بی پناهان، تلاشی وافر و همتی مثال زدنی داشت. از جان و آبرو مایه می گذاشت و در حد توان مشکل گشایی می کرد. از نخستین روزهای نهضت اسلامی به صف مبارزین پیوست و به دلیل تاثیر گذاری، در سال 1346 به طور ویژه تحت تعقیب ساواک قرار‌گرفت و به همین سبب به پیشنهاد مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی و به صورت مخفیانه به نجف اشرف، نزد امام خمینی(ره) رفت و 11 سال، نماینده ایشان در ارتباط با نیروهای مبارز، انجمن های اسلامی دانشجویی و دولت عراق بود. هفت سال تهیه کننده و مجری برنامه رادیویی صدای روحانیت مبارز بود که از رادیو عراق روزانه و منظم پخش میشد و تاثیر قابل توجهی در روحیه نیروهای مبارز داشت. باورش سخت است اما او هر روز فاصله نزدیک به 160 کیلومتری نجف تا بغداد را با مینی بوس های بین شهری طی میکرد و پس از اجرای برنامه رادیویی در بغداد به نجف بر می گشت. در ایام مبارزه به عنوان نماینده امام خمینی(ره) به کشورهای لبنان، سوریه، یمن، افغانستان و پاکستان سفر کرده است. وی اولین دیپلمات نظام جمهوری اسلامی بود که در ابتدای سال 1358 به عنوان سفیر ایران در عراق با نظر و تاکید امام خمینی(ره) منصوب شد. با وسعت نظر، سعه صدر و هوشمندی، حلقه وصل همه نیروهای مبارز و جناح های مختلف فکری و سیاسی بود و امام خمینی (ره) را یار و یاوری صادق، وفادار‌ و کاردان و بر این مشی و مرام تا آخرین روز حیات استوار ماند. روزنامه اطلاعات و دیگر نشریات موسسه اطلاعات با مدیریت آقای دعایی طی 42 سال، علاوه بر روشنگری صادقانه و مشفقانه و نقدهای سازنده و منصفانه، فرهنگ آزادیخواهی، عدالت طلبی، برادری، برابری، صلح، دوستی و مدارا را گسترش دادند. در کسوت نمایندگی رهبری و سرپرستی موسسه اطلاعات، مقید به حفظ جایگاه رفیع رهبری بود و با نگاهی فرا جناحی، پذیرای همه اندیشه ها، افراد و گروه های دلبسته به اسلام، ایران و انقلاب اسلامی.
این مصیبت بزرگ را صمیمانه خدمت همسر وفادار و فرزندان گرامی و گرانقدر ایشان، اهالی فرهنگ، سیاست، هنر و رسانه، تسلیت و تعزیت می گویم. از پیشگاه خداوند رحمان و رحیم برای آن عزیز تازه درگذشته، علو درجات، رحمت واسعه، آرامش و آسایش ابدی و همنشینی با پیامبران، ائمه اطهار، صالحان، شهیدان و اجداد طاهرین اش و برای همه بستگان و دوستان عزادار، صبر و اجر و سلامتی طلب می کنم.
روحش‌شاد، یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
محمد نادری