بریتانیا به رهبر “پایداری فضا” تبدیل می‌شود

به گزارش صدای جامعه و به نقل از دیلی‌میل، با پیشرفت صنعت هوافضا مدار زمین شلوغ‌تر از همیشه شده است و زباله‌های سرگردان فضایی خطراتی برای ماهواره‌های جدید و ایستگاه‌های فضایی به وجود می‌آورند. بریتانیا به تازگی از برنامه‌ جدید خود برای مقابله با این مشکل خبر داده است.  این اقدامات شامل یک برنامه “پاکسازی زباله‌های فعال” (Active Debris Removal) است که شامل پرتاب یک فضاپیمای جدید برای جمع‌آوری و نابودی فیزیکی قطعاتی از زباله‌های فضایی شناور در اطراف زمین می‌شود.

این پروژه که پنج میلیون پوند بودجه از دولت بریتانیا دریافت خواهد کرد، قرار است در سال ۲۰۲۶ راه اندازی و به فضا پرتاب شود.

اگرچه این ایده جدیدی نیست و شرکت‌های فضایی خصوصی مانند “ClearSpace” و “Astroscale” در حال ساخت فضاپیماهایی برای به دام انداختن زباله‌های فضایی در مدار نزدیک زمین هستند با این حال، آنها بر جمع‌آوری یک قطعه زباله فضایی در یک بازه زمانی مشخص متمرکز شده‌اند این در حالی است که بریتانیا می‌خواهد فضاپیمایی را به فضا پرتاب کند که قادر به گرفتن دو ماهواره از کار افتاده است و این ماهواره‌ها را برای سوختن در جو زمین به سیاره ما باز می‌گرداند.

در صورت موفقیت، این فضاپیما که اولین در نوع خود است ثابت می‌کند که می‌توان با یک فضاپیما بیش از یک تکه زباله فضایی را از بین برد. این فضاپیما همچنین می‌تواند به طور بالقوه در مدار زمین باقی بماند و با سوخت رسانی به آن می‌توان با زباله‌های دیگر فضایی مقابله کرد.

شرکت سوئیسی “ClearSpace”، شرکت ژاپنی-انگلیسی “Astroscale” و شرکت بریتانیایی”Surrey Satellite Technology (SSTL)” سه شرکتی هستند که برای این قرارداد دولتی رقابت می‌کنند و دو شرکت برای اشتراک این بودجه پنج میلیون پوندی در ماه ژوئیه انتخاب شدند.

در نهایت یک شرکت واحد تا پایان سال ۲۰۲۳ با قراردادی به ارزش ۶۰ میلیون پوند برای انجام این ماموریت انتخاب خواهد شد.

ماموریت “پاکسازی زباله‌های فعال” بریتانیا تنها یکی از ابتکاراتی است که تحت بخشی از برنامه‌های بریتانیا موسوم به “RAC for space” روی آن کار می‌شود.

در ماه ژانویه، آژانس فضایی بریتانیا فاش کرد که ۱.۷ میلیون پوند برای ۱۳ پروژه جدید برای کمک به ردیابی و جمع‌آوری زباله‌های خطرناک فضایی فراهم کرده است.

این پروژه‌ها شامل یک ابزار مبتنی بر هوش مصنوعی که می‌تواند به طور مستقل برای جلوگیری از برخورد با زباله‌های فضایی فعالیت کند، می‌شود و موارد دیگر چندین فضاپیمای کوچک هستند که به سمت زباله‌های فضایی پرتاب می‌شوند تا آن‌ها را برای نابودی به جو زمین بازگردانند.

جورج فریمن(George Freeman)، وزیر علوم بریتانیا، همچنین در مورد امکان ایجاد فضاپیماهایی صحبت کرد که می‌توانند ماهواره‌ها را برای تعمیر به زمین بازگردانند تا بار دیگر به فضا پرتاب شوند.

دولت بریتانیا همچنین می‌خواهد پایداری ماموریت‌های فضایی آینده را بهبود بخشد و فریمن هشداری جدی به کشورهایی مانند روسیه و چین داده است که “روزهای فرستادن هر آنچه می‌خواهید به فضا به پایان رسیده است. ” او افزود که مسابقه فضایی “غرب وحشی” بدون مقررات موثر تنها به افزایش تهدیدآمیز زباله‌های فضایی در مدار، از جمله صدها ماهواره قدیمی منجر می‌شود.

آقای فریمن در حالی که تعهد این کشور برای پاک نگه داشتن مدار زمین را به عنوان بخشی از طرح بریتانیا برای پایداری فضایی تشریح می‌کرد، گفت: ما در اوج یک انفجار عظیم ماهواره‌ای هستیم.

در ادامه نگاهی به سه شرکتی می‌اندازیم که برای قرارداد جدید پاکسازی زباله‌های فضایی توسط این دولت با یکدیگر رقابت می‌کنند، و برخی از فناوری‌های دیگری که بریتانیا برای کمک به پاکسازی مدار نزدیک زمین روی آنها سرمایه‌گذاری می‌کند.

فضاپیمای Claw از شرکت ClearSpace

شرکت سوئیسی “ClearSpace” قصد دارد تا در سال ۲۰۲۵ یک فضاپیمای ۱۰۰ میلیون پوندی را به مدار زمین بفرستد تا بخشی از زباله‌های فضایی را به دام بیاندازد.

این فضاپیما که با نام Claw شناخته می‌شود، دارای چهار بازو است که با حرکتی انبر مانند زباله‌های فضایی را گرفته و به سمت مدار زمین می‌کشد تا تحت یک فرآیند کنترل شده به جو زمین بازگردند و در جو بسوزند.

بازگرداندن زباله‌های فضایی به جو باعث می‌شود که آن‌ها به طور ایمن و به دور از هرگونه حیات تجزیه شود و از برخورد آن‌ها با سایر اجسام در حال گردش در مدار جلوگیری شود.

با این حال، این ماموریت، “ماموریت انتحاری رباتیک” لقب گرفته است زیرا این فضاپیما خود نیز همراه با زباله‌هایش در جو زمین می‌سوزد.

شرکت بریتانیایی “Elecnor DEIMOS” با “ClearSpace” برای طراحی سیستم کنترل مدار آن به همکاری پرداخته است.

اگر “Clearspace” برنده این قرارداد دولتی شود، ممکن است دست به توسعه نسخه‌ای از Claw بزند که زباله‌های فضایی را بدون آنکه خود در این فرآیند تخریب شود از بین ببرد.

فضاپیمای شرکت Astroscale

شرکت ژاپنی “Astroscale” اولین ماهواره جهان را طراحی کرده است که از آهنربا برای جمع آوری زباله‌های فضایی استفاده می‌کند.

این فضاپیمای ۲۰۰ کیلوگرمی که “ELSA-d” نام دارد، سال گذشته با بودجه آژانس فضایی بریتانیا از قزاقستان به فضا پرتاب شد و چندین آزمایش انجام داد تا توانایی بازیابی زباله‌ها را با مکانیسم مغناطیسی آزمایش کند.

این فضاپیما ماه گذشته تلاشی برای گرفتن یک قطعه زباله شبیه‌سازی شده در مدار انجام داد و اکنون “Astroscale” در حال برنامه‌ریزی برای انجام آزمایشی اواخر سال ۲۰۲۴ است.

شرکت فناوری Surrey Satellite Technology

این شرکت در حال کار بر روی مطالعه‌ای به نام “LEOPARD” است. در این مطالعه فناوری‌های احتمالی برای به دام انداختن زباله‌های فضایی از جمله استفاده از یک بازوی رباتیک یا یک یدک‌کش فضایی بررسی می‌شود.

دانشمندان همچنین استراتژی‌هایی برای خروج از مدار و بازگشت به جو را در نظر گرفته‌اند که از جمله آنها می‌توان به یک پیشران متصل به ماهواره از کار افتاده، یک بند یا یک بادبان اشاره کرد.

در سال ۲۰۱۸، ماهواره “RemoveDEBRIS”، از ایستگاه فضایی بین‌المللی در فضا مستقر شد و اولین نمایش جمع‌آوری زباله خود را به اجرا گذاشت.

“RemoveDEBRIS” پس از انجام ماموریت موفقیت‌آمیز خود در ماه دسامبر سال گذشته در جو زمین سوخت.

سایر پروژه‌های پایداری فضایی

از دیگر طرح‌های مورد حمایت دولت بریتانیا، پروژه‌ای موسوم به “The Great Eye” و یک سیستم ردیابی ماهواره‌ای مبتنی بر لیزر است.

“The Great Eye” که توسط شرکت‌های “Oxford Dynamics” و “In-Space Missions” ساخته شده است، یک ابزار فضایی، نظارتی و ردیابی مبتکرانه مبتنی بر هوش مصنوعی است که ماهواره‌های در حال گردش را قادر می‌سازد تا تصمیمات مستقلی برای جلوگیری از برخورد بگیرند. این ماهواره یک صفحه هدف که در فاصله ۱.۵ متری از آن قرار داشت را با یک نیزه فلزی با سرعت ۲۰ متر بر ثانیه مورد هدف قرار می‌دهد.

کار بر روی یک نانو فضاپیمای ۲.۲ پوندی(۱ کیلوگرمی) نیز که می‌تواند از دور به سمت زباله‌ها پرتاب شود، به عنوان بخشی از پروژه دیگری برای انتقال زباله‌های فضایی به جو برای پاکسازی آنها در حال انجام است.

در همین حال، شرکت‌های “Astroscale” ، “Northern Space and Security” و “Lumi Space” در تلاش هستند تا نحوه چرخش یک جسم کنترل نشده مانند یک ماهواره غیرفعال یا یک زباله فضایی را درک کنند. دانستن این موضوع هنگام برنامه‌ریزی برای انجام ماموریت‌های پاکسازی فضا اهمیت دارد.

پروژه دیگری که توسط شرکت “ODIN Space” هدایت می‌شود، در حال توسعه آشکارسازهای پیشرفته‌ای است که قطعات مرگبار زباله‌های فضایی را ردیابی می‌کند.

در نهایت، پروژه دیگری توسط شرکت “Lumi Space” در حال ایجاد یک سیستم لیزری است که به عنوان یک روش ساده اما قدرتمند برای ردیابی ماهواره‌ها از نور استفاده می‌کند. این سیستم به نظارت بر زباله‌های موجود در مدار زمین کمک می‌کند.

ازدحام مداری ایجاد شده توسط زباله‌های فضایی یکی از بزرگترین چالش‌های پیش روی بخش فضایی است.

در حال حاضر حدود ۳۳۰ میلیون قطعه زباله فضایی وجود دارد که شامل ۳۶ هزار و ۵۰۰ مورد آن‌ها بزرگتر از ۱۰ سانتی متر هستند. زباله‌های فضایی شامل ماهواره‌های قدیمی، بدنه موشک‌های مصرف شده و حتی ابزارهایی که فضانوردان در مدار انداخته‌اند می‌شود.

زباله‌های فضایی می‌توانند صدها سال در مدار بمانند و خطری واقعی برای تعداد روزافزون ماهواره‌های جدیدی که هر ساله به فضا پرتاب می‌شوند، ایجاد کنند. ماهواره‌هایی که خدمات حیاتی از جمله ارتباطات و نظارت بر تغییرات آب و هوا را ارائه می‌کنند.

وزیر علوم بریتانیا، همچنین به میل‌آنلاین گفته که انتظار دارد ایلان ماسک با بریتانیا برای پایداری فضا همراه شود و افزود که نیاز به اقدام در این مورد، موضوعی نیست که این میلیاردر آمریکایی بتواند نادیده بگیرد.

منتقدان ماسک می‌گویند که مجموعه ماهواره‌های اینترنتی استارلینک فضا را بیش از حد اشغال کرده‌اند.

علاوه بر برنامه “پاکسازی زباله‌های فعال”، مجموعه اقدامات جدید دولت بریتانیا شامل تنظیم پرتاب ماهواره‌های تجاری و پاداش دادن به شرکت‌هایی است که اثرات ماموریت‌های خود را در مدار زمین به حداقل می‌رسانند.

آقای فریمن نیاز به وجود مقررات بیشتر در فضا را با آنچه در صنعت کشتیرانی در قرن هفدهم و خودروها در قرن بیستم مورد نیاز بود مقایسه کرد.

او افزود که در حال مذاکره با بازیگران اصلی صنعت فضایی، از ویرجین اوربیت، اینمارست و وان‌وب بوده و همه مایلند از برنامه بریتانیا و تبدیل آن به رهبر جهانی در پایداری فضا حمایت کنند.

انتهای پیام