عکاس علمی ایرانی؛ برنده جایزه نشنال جئوگرافیک

سالانه “انجمن نشنال جئوگرافیک”(National Geographic Society) جایزه‌ای تحت عنوان “وی‌فایندر”(Wayfinder) (راهیاب) به افرادی که از طریق علم، آموزش، حفاظت از منابع، فناوری و داستان‌سرایی عصر جدیدی از اکتشافات را رهبری می‌کنند، اهدا و از این افراد قدردانی می‌کند.

به گزارش صدای جامعه، این افراد خود را به عنوان نسل بعدی رهبران تاثیرگذار و نوآور اثبات کرده‌اند و کارهای آن‌ها نشان‌دهنده قدرت علم است و الهام‌بخش ما برای آموختن، مراقبت و محافظت از جهان هستند.

برندگان جایزه  “وی‌فایندر ۲۰۲۲” که پیش از این “جایزه کاوشگر نوظهور”(Emerging Explorer Award) نامیده می‌شد، ‌مشغول انجام کارهای پیشگامانه‌ای هستند که ریشه‌دارترین کلیشه‌ها را در قلمرو حیوانات به چالش می‌کشد، بر حفاظت فراگیر و مبتنی بر جامعه تمرکز دارد، عدالت اجتماعی را با تحقیقات علمی زیست‌محیطی ترکیب می‌کند، و سواد نژادی را در آموزش ترویج می‌کند. این افراد باورنکردنی، از فناوری‌های جدید، تحقیقات، عکاسی و داستان‌سرایی و روش‌های دیگر برای حمایت و محافظت از شگفتی‌های جهان ما استفاده می‌کنند.

دریافت‌کنندگان جایزه “وی‌فایندر” به جامعه جهانی کاوشگران نشنال جئوگرافیک می‌پیوندند و هر کدام یک جایزه نقدی برای ادامه کار خود دریافت می‌کنند.

عکاس علمی ایرانی؛ برنده جایزه نشنال جئوگرافیک

یکی از برندگان این جایزه، بابک تفرشی عکاس خبری و فیلم‌بردار علمی ایرانی‌تبار است که هنر و علم را از طریق داستان‌های بصری در هم می‌آمیزد. او با اشتیاقش برای کاوش آسمان شب، تصاویر حیرت‌انگیزی از آسمان را در تمامی قاره‌ها ثبت کرده است. هدف او آشکار کردن شگفتی‌های علم برای عموم مردم، حفظ محیط طبیعی شب در برابر آلودگی نوری و پیوند فرهنگ‌ها از طریق علاقه مشترک مردم به آسمان شب است.

او “برنامه جهان در شب”(The World at Night) را در سال ۲۰۰۷ با شعار “یک ملت یک آسمان”(One People One Sky) ایجاد کرد و از آن زمان تاکنون در حال رهبری تیم رو به رشد عکاسان در حدود ۳۰ کشور جهان است. تفرشی در سال ۲۰۰۹ “جایزه لنارت نیلسون”(Lennart Nilsson Award) که شناخته‌ شده‌ترین جایزه علمی عکاسی در آن زمان بود را به دلیل تلاش‌هایش در جهت ایجاد ارتباط دوباره بین بشر و دنیای طبیعی با استفاده از تصاویر آسمان شب، دریافت کرد. علاقه مادام‌العمر تفرشی به نجوم از زمانی آغاز شد که او برای اولین بار در کودکی ماه را از طریق تلسکوپش در تهران مشاهده کرد. او عکاسی از آسمان تاریک ایران را از اوایل دهه ۱۹۹۰ و پیش از تحصیل در رشته فیزیک آغاز کرد. سپس به روزنامه‌نگاری تبدیل شد که حوزه نجوم و فضا را پوشش می‌دهد. او از سال ۲۰۱۲ تاکنون با نشنال جئوگرافیک همکاری می‌کند و آثار خود را در بیش از ۱۰۰ برنامه تلویزیونی و مستند ارائه کرده است.

از دیگر برندگان این جایزه می‌توان به “سامانتا کریستوفورتی” (Samantha Cristoforetti) اشاره کرد. او که فضانورد آژانس فضایی اروپا است و اکنون به عنوان عضوی از ماموریت “اکسپدیشن ۶۷” (Expedition ۶۷) در ایستگاه فضایی بین‌المللی حضور دارد تلاش می‌کند تا موضوعاتی مثل تنوع زیستی و حفاظت از مناظر را از نمای منحصر به فرد فضا برای طیف وسیع‌تری از مخاطبان فراهم کند.

انتهای پیام 

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا