نشانه‌های پیروزی تاریخی ژوئیه لبنان چگونه نمایان شدند؟

اشغالگران صهیونیست در تجاوز ژوئیه ۲۰۰۶ به لبنان می‌خواستند مقاومت را از بین ببرند؛ اما در این جنگ با شکست بدی مواجه شدند. نشانه‌های این پیروزی به تدریج ظاهر شد تا جایی که امروز و پس از ۱۷ سال شاهد برجسته شدن جلوه‌های آن با افزایش توان و قدرت بازدارندگی مقاومت در مقابل فرسایش توان و قدرت دشمن هستیم.
شبکه خبری المیادین در یادداشتی در این باره نوشته است،‌ نشانه‌های اولیه این پیروزی درست زمانی ظاهر شد که به محض اعلام آتش‌بس پس از ۳۳ روز جنگ، خیابان‌های لبنان در ۱۴ اوت ۲۰۰۶ مملو از جمعیت شد و خودروهای شهروندان از مناطق مختلف به سمت روستاها و شهرهای خود که توسط صهیونیست‌ها ویران شده بودند به حرکت درآمدند.
با وجود تخریب زیرساخت‌ها، کمبود آذوقه و خطر بمب‌های خوشه‌ای به جای مانده از صهیونیست‌ها در این مناطق، اما ساکنان این شهرها با راهپیمایی‌های تشریفاتی به سمت روستاهای خود حرکت کردند و از بقایای پل‌ها و جاده‌هایی که بمباران شده بودند عبور کردند تا به خانه‌هایشان بازگردند.

در ضاحیه جنوبی بیروت، ساختمان‌ها به تپه‌ای از آوار تبدیل شده بودند. شهروندان دیگر نه مکان مناسبی برای زندگی داشتند و نه امکاناتی برای کار یا امور دیگر؛ اما این مانع از بازگشت مردم نشد و آنها همزمان با بازگشت به خانه‌های ویران شده‌شان پیروزی مقاومت را جشن گرفتند.
ویرانی عظیم و رنج انسانی ناشی از تجاوز رژیم صهیونیستی به لبنان با جشن‌های بزرگ مردمی با حضور بزرگسالان و کودکان در خودروها، پشت کامیون‌ها و اتوبوس‌ها مواجه شد و آنها با این جشن اشتیاق بازگشت به خانه‌هایشان علی‌رغم این حجم از ویرانی را نشان دادند.

صحنه‌های بازگشت لبنانی‌ها به روستاهای خود، برافراشتن پرچم‌های پیروزی و پرچم‌های لبنان و حزب‌الله و عکس‌های سید حسن نصرالله، دبیرکل آن در کنار صحنه‌های جمعیتی که برای شنیدن سخنرانی پیروزی در ۲۲ سپتامبر جمع شده بودند، تنها یکی از مظاهر پیروزی ژوئیه است که از همان لحظات اول پایان جنگ به صورت تدریجی بروز پیدا کرد و در سال‌های بعد نمایان‌تر شد.
این یک نشانه پیروزی در سطح انسانی و اجتماعی بود؛ اما از نظر مادی نیز باید گفت که مقاومت پس از پایان جنگ، مشتاق بازگشت سریع مردم به محل سکونت و کار خود با کمترین هزینه بود، بنابراین پروژه «وعد» (پروژه بازسازی ضاحیه جنوب لبنان) مه ۲۰۰۷ راه اندازی شد.
پروژه «وعد» با موانع زیادی روبرو بود که باعث شد روند بازسازی حدود پنج سال به طول انجامد. شرکت‌های خارجی به دلیل تعلق این پروژه به موسسه « جهاد البناء» (جهاد سازندگی) که پس از جنگ، تحت تحریم‌های آمریکا به عنوان سازمان «تروریستی» طبقه بندی شده بود، از مناقصه ساخت و ساز در ضاحیه جنوبی بیروت انصراف دادند.
علی‌رغم این مشکلات و موانع اما پروژه «وعد» توانست به هدف اصلی راه اندازی خود یعنی بازگرداندن مردم به خانه‌هایشان دست یابد. به لطف این پروژه، هزاران آپارتمان تخریب شده بازسازی شدند و بهبودهای قابل توجهی در مشخصات ساختمان‌ها انجام شد تا آنها را با الزامات ایمنی عمومی مجهزتر کند.
جلوه دیگر پیروزی ژوئیه را خود رسانه‌های رژیم صهیونیستی آشکار کردند. برخلاف صحنه پیروزی مقاومت در لبنان، رژیم اشغالگر مجبور شد با شکست‌ها و خساراتی که متحمل شده بودکنار بیاید، خساراتی که تا به امروز هم این رژیم را آزار می‌دهد و سایه نتایج آن همچنان بر سر صهیونیست‌ها آوار شده است.
روزنامه عبری زبان «یدیعوت آحارونوت» در آن زمان اذعان کرد: اسرائیل پیروز نشد و اعلام آتش‌بس برای ما ویرانگر و نگران کننده است.
این لحن مورد استفاده در رسانه‌های رژیم صهیونیستی نشان دهنده گستردگی شکست بزرگی است که اشغالگران متحمل شده‌اند که تا به امروز نیز ادامه داشته و این رسانه‌ها همچنان به آن می‌پردازند، طوری که اخیراً در آستانه هفدهمین سالروز پیروزی، رسانه‌های عبری از رشد توان حزب الله در سال‌های گذشته صحبت کرده و از آن به عنوان بزرگترین شکست برای رژیم اشغالگر تعبیر کردند.
اذعان به پیروزی مقاومت حتی در رسانه‌های غربی نیز ملاحظه شد، به عنوان مثال واشنگتن پست ۱۴ اون ۲۰۰۶ و همزمان با توقف جنگ مبارزان حزب الله را «فوق العاده» توصیف و اعلام کرد که آنها طی روزهای جنگ با آمیزه‌ای از شور و شوق و علم نظامی منضبط در مقابل دشمن صهیونیستی جنگیدند.
مقاومت لبنان در سال ۲۰۰۶، جبهه داخلی رژیم صهیونیستی را به بخشی از جنگ تبدیل کرد، موضوعی که سید حسن نصرالله در سخنرانی شب گذشته خود به مناسبت هفدهمین سالروز پیروزی بر آن تاکید کرد. این مساله باعث شد که رژیم اشغالگر علاوه بر جنگ و حمله به فکر دفاع از خود نیز باشد، طوری که پس از این جنگ ناگزیر به پرداخت هزینه‌های هنگفت برای تولید و تهیه سامانه‌های پدافندی ضد موشک شد.
امروز، بر خلاف فرسایش بازدارندگی اشغالگران که در مسیر افول قرار دارد، فرمول بازدارندگی که با پیروزی ژوئیه توسط مقاومت لبنان ایجاد شد، همچنان وجود دارد و پابرجاست و پس از آنکه مقاومت با تحمیل معادله «ما بعد حیفا» (پسا حیفا) پروژه «خاورمیانه جدید» آمریکا را ناکام گذاشت، امروز با ترسیم مرزهای دریایی میان لبنان و اراضی اشغالی معادله جدیدی به نام «ما بعد کاریش» (پسا کاریش) را در رابطه با نفت و گاز ترسیم کرد.

در حالی که مقاومت به سیر صعودی خود ادامه می‌دهد، دبیرکل حزب‌الله از تحمیل معادلات برای حفاظت از قدس اشغالی و مسجدالاقصی خبر داد و تاکید کرد که آسیب رساندن به هر یک از آنها به معنای جنگ منطقه‌ای است و علاوه بر این تاکید کرد که دشمن نمی‌تواند یک جبهه مقاومت را به صورت انفرادی مورد هدف قرار دهد، چراکه هدف قرار دادن یکی از آنها همه را تحت تأثیر قرار می‌دهد، موضوعی که به منبع نگرانی عمیق رهبران رژیم اشغالگر تبدیل شده است.
رژیم اشغالگر قدس سقف پیروزی خود را در از بین بردن حزب‌الله لبنان تعیین کرد؛ اما در این زمینه به شدت شکست خورد. مقاومت در لبنان نه آنطور که این رژیم می‌خواست به پایان رسیده و نه شکسته شده است و نه حتی پس از جنگ و ویرانی که بر این کشور وارد شد از موضعش عقب نشینی کرده است، بلکه مقاومت توانست پس از رسیدن به سقفی اهداف تعیین شده‌اش، قدرتمندتر شده و پیروزی را از چنگ دشمن برباید.
امروز پس از گذشت ۱۷ سال از این پیروزی بزرگ، می‌بینیم که مقاومت همچنان معادلات خود را تحمیل می‌کند و بر پیروزی‌های خود می‌افزاید و این در حالی است که رژیم صهیونیستی دست و پا می‌زند و نگران هرگونه تشدید تنش در جبهه شمالی سرزمین‌های اشغالی است، جایی که رزمندگان مقاومت در فاصله صفر از صهیونیست‌ها فعال هستند و خیمه‌هایی را در این محدوده برپا کرده‌اند و رژیم اشغالگر نیز  جرات حرکت در برابر آنها را ندارد.

منبع: ایسنا